متن ادبی شهادت امام جعفر صادق (ع)
به قلم : استاد غلامی سرای
ای مولای من !
مسیری را که شما گشودید تا قیامت گمگشتگان طریق را کفایت می کند تا خود را از طوفان های سهمگین به ساحل حقیقت برسانند.
مولای من ! چه هدیه ی نفیسی ست کلامتان و علومتان که بر کویر عالم باراندید و تشنه کامان را سیراب فرمودید.
مولای من ! قیام علمی و فقهی تان در میان نفس های مشمئز کننده ی جلادان تاریخ زلال تر از هر اقیانوسی است که بر رگ های افسرده ی زمان و قرن ها جاری می گردد.
ای افتخار بشریت که از دودمان فاطمی و علوی تان جز خیرمطلق نمی روید و هرکس به دامانتان چنگ بزند رستگار می گردد، دست ما را هم در این گرداب های خروشان بگیر.
ای امام صادق روحی لک الفدا ، هیچ آسمانی به مانند سپهر ما ستاره هایی رخشان تر از شما به خود ندیده ، پس برما ببارید تا عزت و زیبایی را بیشتر احساس کنیم .
برچسب‌ها:
ع,
متن_ادبی,
امام_جعفر_صادق,
رئیس_مذهب_شیعه |
