🔮 وقتی که چشم های بارانی ام را به جاده های انتظار می دوزم ؛
🔮 وقتی نگاه های نا امیدم را به آینده ای پر از شعف و امید می دوزم ؛
🔮 وقتی سکوت قرن ها را به اشتیاق آمدنتان می شکنم ؛
🔮 امید دارم که می آیی .
می آیی و درلابه لای این طوفان های بنیان کن که زمینگیرمان کرده ، مسیر زیبایی را به رویمان می گشایی.
🔮 ای همه ی خوبی که بانامت چشمه ها جاری می شوند و آب های زلال به ریشه های جوانه هاو درختها می ریزند.
🔮 توراچشم در راهیم ای یوسف زهرا
تورا فریادمی زنیم تا صبح رهایی ؛ تا درخشیدن بارقه هایی از امید که همه ی عالم را درخواهد نوردید.
🔮 مارا دریاب ای حقیقت عالم !
✍️ استاد غلامی سرای
برچسب‌ها:
متن_ادبی_امام_زمان,
بچه_های_امام_زمانی,
امام_زمان,
صاحب_الزمان |
