«مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم» یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت اللّه سید محمد تقى موسوى اصفهانى است که به قصد اداگء حق حضرت بقیة الله که حقش بر گردن ما افزونتر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مىشود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است. اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى نویسد: چون ما نمىتوانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى باشد. مواقف دعا برای امام زمان علیه السلام بر گرفته از کتاب مکیال المکارم: بعد از ذکر مصیبت سیدالشهدا علیه السلام زیرا که این دعا نوعی یاری نمودن آن حضرت است و موید این است که یکی از دوستان صالح من یاد کرد اینکه مولایمان حضرت حجت را در خواب دیده بود پس آن حضرت مضمون چنین مطلبی را فرموده بود که: من برای مومنی که مصیبت جد شهیدم را یادآور شود سپس برای تعجیل فرج و تایید من دعا نماید دعا می کنم. ماه محرم و هر روزی که در آن ظلمی از دشمنان بر امامان بر حق واقع شده زیرا که ایمان و محبت شخص مومن نسبت به ایشان و حزن و اندوهش بر مصیبت های آنان او را بر می انگیزند که در پی خونخواهی و انتقام جویی و دادخواهی امامان باشد و این امور در چنین زمان هایی فراهم نمی گردد مگر با درخواست زودتر شدن ظهور و تعجیل فرج مولایمان صاحب الزمان چنانکه پوشیده نیست. حرم حضرت سیدالشهدا علیه السلام و از جمله جاهایی که دعا برای تعجیل فرج در آنها موکد است: حرم مطهر مولای شهید مظلوممان حضرت اباعبدالله الحسین است. چون هرگاه مومن در حرم شریف آن حضرت انواع ظلم و مصیبتی که بر او و خاندان گرامیش وارد آمده در ذهن مجسم کند و بداند که خونخواه آن جناب و انتقام گیرنده از دشمنان و ستم کنندگان به او مولایمان صاحب الزمان است عقل و مودتش او را خواهند برانگیخت که برای تعجیل فرج و ظهور آن حضرت دعا نماید و با تضرع و زاری این امر را از درگاه الهی بخواهد. و شاهد بر این است آنچه در روایت ابوحمزه ثمالی در باب هفتاد و نهم کامل الزیارات از امام صادق علیه السلام آمده که در جایی از آن زیارت فرموده: پس از درود فرستادن بر حسین علیه السلام و بر همه امامان درود می فرستی همچنان که بر حسن و حسین درود فرستادی و می گویی: خداوندا به آنها کلمات خویش را تمام گردان و وعده ات را به ایشان تحقق بخش… و در جای دیگر از همان زیارت فرموده: …سپس گونه ات را بر آن بگذار و بگو: اللهم رب الحسین اشف صدرالحسین اللهم رب الحسین اطلب بدم الحسین… خداوندا این پروردگار حسین سینه حسین را شفا بده، خداوندا ای پروردگا حسینبرا حسین خونخواهی کن.
جهت دلالت این عبارت روشن است چون مولایمان حضرت حجت است که برای حسین
خونخواهی می کند و با انتقام گرفتن از دشمنانش سینه اش را شفا می دهد
