متن ادبی ماه مبارک رمضان ضیافت بی انتها به قلم: استاد غلامی سرای 
فراخوانده شده ایم به یک ضیافت عظیم ؛ تا درک کنیم و دریابیم کرامتی را که وسعتش در زمین و آسمان نمی گنجد . فقط به شرط یک سکوت کوتاه؛ یک پرهیز و گرسنگی و تشنگی اندک؛ یک دل آسمانی.
فراخوانده شده ایم نه برای درتنگنا ماندن و تحمل طاقت فرسای یک ماه پرهیز،که برای حضوری در ملکوت. خدای مهربان و بی نیاز را چه نیازی به اندک تحمل برنخوردن و ننوشیدن ما؟! کریم برای ستاندن نمی اندیشد برای بخشیدن می کوشد. شاید فکر می کنیم همه ی این رنج ها پاداششان در آخرت بوده و نسیه ایست که بر ذمه ی خداوند است ولی کاملا اشتباه است .کار خدای قدرتمند نقد است .یعنی همان لحظه ای که در ضیافتش قرار می گیریم چنان بهشتی در وجودمان شکل می گیردکه هیچ اندیشه ای قادر به تصور و تخیلش نیست و خدای مهربان بنابه ایمان و اخلاص اعمالمان چنان وسعتی به وجودمان درهمان آن واحد می بخشد که آسمانها و زمین نمی توانند گنجایش آن کرامت را بیابند. خدای مهربان .ما را در این ضیافت بپذیر که مهمانی ات شطّ روان رحمت و زیبایی هاست که بروجود تاریک ما جریان می یابد. بیایید چنان آسمانی شویم که هیچ زمینی نتواند وسعت وجودمان را ببلعد. برچسبها:
متن ادبی ماه مبارک رمضان,
ضیافت بی انتها,
به قلم,
استاد غلامی سرای |